ภาพยนตร์ได้รับอัตราเห็นชอบร้อยละ 85 จากเว็บไซต์รวบรวมปริทัศน์รอตเทนโทเมโทส์ โดยยึดจากบทปริทัศน์ 13 บท[7]

อลิน ทองประสม จากแบไต๋ ติความไม่สมเหตุสมผลของบทภาพยนตร์และอธิบายความรู้สึก "ไม่สุด" ของการพัฒนาบทและตัวละคร ขณะที่ชื่นชมการแสดงของชุติมณฑน์และงานศิลป์[8] Ruchika Bhat จากฟิล์มฟูจิทีฟส์ กล่าวว่าในภาพยนตร์ตัวอย่างของเรื่องให้ความรู้สึกเหมือนภาพยนตร์เรื่องเมนูสยอง (The Menu) ที่เพิ่มบริบททางวัฒนธรรมไทยเข้าไป แต่ในตัวภาพยนตร์นั้นกลับรู้สึกเบื่อหน่ายกับจังหวะของการดำเนินเรื่องที่ช้าและระมัดระวังเกินไปแม้จะสามารถสร้างสิ่งที่ดูน่าประหลาดใจได้[9] Akash Deshpande จากไฮออนฟิล์มส์ ชื่นชมการนำเสนอชนชั้นทางสังคมผ่านอาหารและการกำกับของสิทธิศิริในฉากห้องครัว แต่ติการอิงการเร้าอารมณ์ (sentimentality) มากกว่าการให้ความเข้าใจอย่างลึกซึ้งของแก่นเรื่อง[10] Vikas Yadav จากมิดการ์ดไทมส์ ยกย่องการตัดต่อที่ช่วยสื่อความดุเดือดและ "บรรยากาศของระบอบเผด็จการ" ภายในห้องครัว ขณะที่ชี้ให้เห็นถึงการดำเนินเรื่องบนแนวคิดการนำเสนอสถานะทางสังคมผ่าน "อาหารที่ทาน" ซ้ำไปซ้ำมาโดยไม่ใส่ความแปลกใหม่ลงไป[11] James Marsh จากเซาต์ไชนามอร์นิงโพสต์ สังเกตว่าผลงานการกำกับภาพยนตร์แนวสยองขวัญของสิทธิศิริทำให้การพรรณาความร่ำรวยและเอกสิทธิ์ของชนชั้นทางสังคมที่โหดร้ายนั้นได้อย่างชัดเจน แต่ชี้ว่าภาพยนตร์ไม่สามารถนำเสนอแนวคิดใหม่ได้[12]

เขียนให้แก่ซินีมาเอสเคปปิสต์ JM Sarmiento ชื่นชมการแสดงของชุติมณฑน์และชี้ให้เห็นถึงความสัมพันธ์ของแก่นเรื่องระหว่างชนชั้นปรสิต และ มันยอร์ชมาก (Triangle of Sadness)[13] เอมมา ไวน์ จากเรดีสเตดีคัต ชื่นชอบการพัฒนาตัวละครของออย ชื่นชมการแสดงของนพชัย และการกำกับฉากตึงเครียดระหว่างตัวละครหลัก ออยและเชฟพอล ของสิทธิสิริ[14]

กิติกร เพ็ญโรจน์ ประธานเจ้าหน้าที่บริหาร บริษัท เฮลิโคเนีย เอช กรุ๊ป จำกัด ผู้ผลิตรายการเกมโชว์ทำอาหารหลายรายการ เช่น เชฟกระทะเหล็ก ประเทศไทย, มาสเตอร์เชฟไทยแลนด์ และ ท็อปเชฟไทยแลนด์ วิจารณ์ภาพยนตร์ว่าไม่ให้เกียรติความทุ่มเทของอาชีพพ่อครัว[15]